Brałam dziś udział w pracy komisji Rady Powiatu Szamotulskiego. Dyskutowano o przekazaniu Gminom dróg powiatowych. Powiat właśnie otrzymał je od województwa. Nie chcąc brać na swe barki utrzymania dróg od razu, w trybie pilnym, przekazuje je Gminom. Dotyczy to Pniew, Dusznik oraz Wronek. Burmistrzowie Dusznik i Pniew nie zgłosili sprzeciwu. Wieczór nie zgadza się na taką formę przekazania dróg

Komisję prowadził przewodniczący Rafał Zimny (współczułam Mu). Obecnych było 5 radnych, członków komisji, w tym starosta, który również, jako radny, bierze udział w głosowaniu. Nawet nad swoimi uchwałami. Wynik głosowania był więc do przewidzenia 3:2, przeważył głos starosty

Sprawa jest bardziej złożona, niż mogłoby się wydawać z pozoru. Właśnie opracowuję filmy, by jeszcze dziś je wrzucić na Bazar. Zależy mi, żebyście Państwo SAMI wyrobili sobie pogląd na tę sprawę.

Rzecz jest o tyle niebezpieczna, że decyzję o przekazaniu dróg m.in. Wronkom podejmie Rada Powiatu JUTRO.

Starosta twierdzi, że jest to tryb normalny. Ja uważam inaczej.
6 lipca Gmina Wronki dowiedziała się, że dostanie (w „prezencie” do utrzymywania, a część do remontu),  16 km dróg w Gminie. Zbiegło się to dziwnym trafem z negatywną odpowiedzią Gminy w sprawie dofinansowania remontu Mickiewicza.

Po 33 dniach już Rada ma podjąć uchwałę o przekazaniu dalej tego kukułczego jaja, jakie dostała od województwa. Po 33 dniach. W wakacje. Szukam podobnej sytuacji i nie znajduję w historii.
Województwo się pozbyło kłopotu, podrzuciło jajo powiatowi. Powiat miał komu podrzucić, to to robi. A co ma zrobić gmina? Wyremontować i utrzymywać za swoje.

Ten odcinek w lesie jest ważny, wprawdzie śmiesznie podzielony,  ale dla mnie ważniejsza jest sprawa przekazania ul. Mickiewicza.
W świetle tego, co mówili dziś panowie na komisjach – może być zagrożona budowa naszej obwodnicy.
Dlaczego?
Ponieważ jeśli powiat  przekaże swój powiatowy odcinek Mickiewicza Gminie, to momentalnie straci moc prawną do przyszłego partycypowania w kosztach jej przebudowy. Z cyklu nie moja – nie mogę dołożyć, radźcie sobie sami.

Wprawdzie starosta uspokajał, że już tak dokładał do remontu Gminie Kaźmierz, ale wiemy wszyscy, że jest to fakultatywne, więc może, a nie musi.
I niech mi ktoś da w ucho, jeśli się mylę sądząc, że z grzeczności i po koleżeńsku, czy po dobroci to nasz burmistrz od starosty nie dostanie nic.
Od większości Rady Powiatu też nie. Pracował na to długo na sesjach powiatowych, o czym Gazeta Szamotulska rozpisywała się obszernie, a dziś jeden z radnych przypomniał, prosząc, żeby go Wieczór nie obrażał swoim zachowaniem (w czasie wystąpienia radnego burmistrz śmiał się – nie wiem czy z nerwów, czy ironicznie, nie mnie oceniać).
Myślałam do tej pory, że jest bardzo źle, a po dzisiejszych słownych bojach – starosta kontra burmistrz – jestem przekonana o słuszności swej tezy.
Wyjście z tej sytuacji widzę jedno, drastyczne, ale skuteczne – zwolnić obu i przyjąć innych, którzy zaczną od nowa się dogadywać. Ale to nie jest takie proste…

Obejrzycie Państwo filmy to zrozumiecie o co mi chodzi. 

Najgorsze jest to, że każdy z uczestników sporu ma swoje racje. Problem polega teraz na KOMPROMISIE. Niby obaj wyciągają rękę do zgody, ale w drugiej, za plecami kij… Już sama nie wiem, kto jest gorszy w tym sporze!
Ale że jest to spór personalny jestem pewna po rozmowie z panią burmistrz Wielenia obecnej na komisji. Ona tak to właśnie odczytała, a ze sprawą i panami zetknęła się po raz pierwszy.

Teraz wrzucam do obejrzenia – w kolorze – wizualizację podziału spornej drogi, którą przygotował i przesłał mi wroniecki ratusz.

Burmistrz Wieczór zwrócił się do starosty o przekazanie CAŁEJ tej drogi, a nie tylko tego fragmentu do gruntownego remontu, sekretarz powiatu odrzekł jednak, że jest to niemożliwe. Powoływał się  na wyrok sądu i różne wykładnie prawne. Prawnikiem nie jestem, zapytałam więc mądrzejszego od siebie w tej kwestii i czekam na odpowiedź, bo mam jakąś taką babską intuicję, że to nie do końca prawda. Myślę, że prawdy są DWIE, jak to w naszym polskim prawie już bywało. A interpretacja zależy od tego kto ja robi.

Jedno jest pewne: Starostwo stoi na pozycji silniejszego i tego, którego chroni prawo polskie: może nam wszystko wcisnąć i Gmina nie ma tu nic do powiedzenia, tylko wziąć, usiąść i płakać nad tym.
Co do ulic w mieście (oprócz Mickiewicza) Gmina nie ma większych uwag, to nawet logiczne i ostatecznie lepsze przy zarządzaniu, choć, oczywiście kosztowne.

Co innego jednak dostać wyremontowaną Nową czy Klasztorną, a co innego strategiczną Mickiewicza, zresztą do remontu za 12 mln. Rozumiem, gdyby Powiat wyremontował swoją część i oddał miastu gotową, wówczas pewnie nie byłoby aż tak wielkiego problemu.

Zaznaczam, że wszystko, co napisałam powyżej to MOJE OSOBISTE poglądy. Piszę, bo tak myślę, choć wiem, że nie będzie się to podobało ani panu Staroście, ani panu Burmistrzowi.
Państwo po obejrzeniu filmów będą mogli sami sobie wyrobić zdanie i się nim ze mną podzielić. Chętnie wysłucham. Zdań odrębnych od mojego także! 

Szwarc Gapa
(po dzisiejszej powiatowej komisji
WYGŁUPIONA Swarc Gapa :(

Oto pismo jakie otrzymałam właśnie z urzędu wronieckiego”

Szanowna Pani Redaktor!

Dziś Komisja Rozwoju i Promocji Powiatu Rady Powiatu Szamotulskiego zaopiniowała pozytywnie projekt podzielenia 16-kilometrowego odcinka byłej drogi wojewódzkiej nr 149 pomiędzy trzech właścicieli:
6 km – Powiat Szamotulski,
8 km – Gmina Wronki,
docelowo 2 km – Gmina Wieleń, póki co powiat czarnkowsko – trzcianecki.

Faktyczne głosowanie nad tą uchwałą odbędzie się jutro.
Jeśli wejdzie ona w życie, być może trzeba będzie powołać do życia centrum dowodzenia, którego zadaniem byłoby wskazanie właściciela danego odcinka przy poszczególnych zgłoszeniach mieszkańców. Absurdalne będzie również odśnieżanie tej drogi w okresie zimowym.

Dla lepszego zobrazowania zaistniałej sytuacji w załączniku przesyłam poglądową mapę proponowanego podziału.

Czerwona linia – część powiatowa drogi, pomarańczowa – gminna  – Wronki, żółta – gmina Wieleń