Amfiteatr to nie wyłącznie beton i drewniane ławki – pisze Dzwonnik

Szanowny dyrektorze

Zdaję się, że stosuje Pan błąd logiczny wynikający z tego, że kompletnie nie posiada Pan zdolności do odczuwania tego, co czują wronczanie (to misja, do której Pan został powołany, ostatnio zdaje się bez konkursu).

Amfiteatr to nie wyłącznie beton i drewniane ławki.
Amfiteatr to historia wielu ludzi, to sentyment i nostalgia, do której mieszkańcy chętnie wracają (Pan odbiera im tę możliwość nie pierwszy raz – przykład – likwidacja siedziby Towarzystwa Miłośników Ziemi Wronieckiej).
Zatrważające jest to, że został Pan powołany po to, by sentymenty i nostalgie wronczan pielęgnować, a działa Pan niczym egzekutor tychże cech.
Czy wie Pan ile osób pierwszy raz zatańczyła na tym betonie pierwszy raz ze swoją miłością?
Czy wie Pan ile dzisiaj dorosłych już osób miało swoje pierwsze występy na scenie, przed szerszą publicznością?
Czy wie Pan, ile pozytywnych wspomnień przywołuje Amfiteatr w głowach mieszkańców?
Nie wiem, gdzie znajdował się podobny obiekt, w którym Pan przeżywał podobne pierwsze dobre emocje – wiem, że nie były to Wronki – jednak niech Pan spogląda na ten teren przez pryzmat ludzi, dla których Amfiteatr to kawałek historii… Pan kolejny raz przed oczami mieszkańców jawi się jako komornik nostalgii i emocji, które pragnie kolejny raz konfiskować.

Ps. Mówi Pan o ogromnych kosztach związanych z podstawową modernizacją obiektu, by ten mógł zostać przywrócony mieszkańcom – proszę pokazać przybliżony kosztorys tego gigantycznego przedsięwzięcia .

Pani Grażynko – jeżeli WOK sugeruje, że koszt przywrócenia do użyteczności amfiteatru jest kosmiczny… taki podstawowy, który przywróci obiekt – to wypada, by dyrektor przedstawił liczby, kosztorys i firmę, która to wyliczyła.

Dzwonnik
(dane do wiadomości redakcji)
Foto: Czytelnicy „Wronieckiego Bazaru”