Leszek Bartol w imieniu kolegów z Klubu Wędkarskiego PSAKUDA pożegnał wczoraj Jacka Rosadę na Cmentarzu Komunalnym we Wronkach

Wronki, 1 października 2022 r.

Szanowny Kolego Jacku.

Żegnamy Ciebie dzisiaj, bo przechodzisz na drugą stronę życia.

Gdy się urodziłeś, zostałeś obdarowany przez Stwórcę wieloma talentami i uzdolnieniami, które rozwinąłeś i wykorzystałeś w swoim życiu tak dla rozwoju własnego jak i społeczeństwa, w którym przyszło Ci żyć i pracować.

Byłeś człowiekiem uzdolnionym, zwłaszcza w naukach przyrodniczych, a zdobytą wiedzę wykorzystałeś w pełni w pracy społecznej i zawodowej.

Miałeś wybitną zdolność do poznawania i współpracy z ludźmi, którzy szybko otwierali się na kontakty z Tobą.

Bardzo kochałeś swoją małżonkę, rodzinę. Widać to było chociażby ze sposobu prowadzenia rozmów telefonicznych, podczas których przerywałeś wędkowanie, siedząc na pomoście przy brzegu jeziora.

Reagowałeś emocjonalnie na wszystkie wydarzenia społeczne. Przypominam sobie Twoje wzburzenie na wiadomość o katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem, którą otrzymałeś telefonicznie od Rodziny. Łowiliśmy wtedy na jeziorze w Białej.

Byłeś pasjonatem historii Wronek, którą widziałeś bez upiększeń, a przyjmowałeś wprost z relacji naszych mieszkańców taką, jaka ona była. Historię poznawaliśmy z lektury „Gońca Ziemi Wronieckiej” i opracowań literackich. Szczególnie zapadła mi w pamięć relacja o lądujących w rzecińskich bagnach młodych żołnierzach zwiadu frontowego poprzedzającego wyparcie wojsk niemieckich z terenu Wielkopolski. Jadąc na wędkowanie do wsi Biała mijamy przy jeziorze opisywaną przez Ciebie „kapliczkę wdzięczności”, która przypomina nam, że w każdym narodzie świata, oprócz okrutników, są także dobrzy, współczujący ludzie.

Działalność społeczną miałeś „we krwi”. Pełniłeś kierownicze funkcje w administracji samorządowej Ostroroga i Wronek. Byłeś aktywnym radnym Rady Miasta i Gminy Wronki. Podjąłeś i zrealizowałeś wiele przedsięwzięć, m.in. inicjatywę budowy amfiteatru we wronieckich Olszynkach. Jeszcze długo nazywano potocznie ten obiekt kulturalny „Amfiteatrem Rosady”.

Dzisiaj żegnają Cię szczególnie koledzy z Klubu Wędkarskiego PASKUDA przy Wronieckim Ośrodku Kultury.

Klub PASKUDA powstał w grudniu 1988 roku, a Ty byłeś jego współinicjatorem. O historii Klubu można przeczytać tak w „Gońcu Ziemi Wronieckiej” jak i w Internecie.

Kolega Jacek był duszą Klubu PASKUDA, zawsze pełen pomysłów i inicjatyw. Były kilkakrotne w roku wyjazdu na połów dorszy w Bałtyku. Było łowienie zimą spod lodu. Były zawody rankingowe Klubu rozgrywane na wszystkich możliwych w okolicy Wronek, i nie tylko, rzekach i jeziorach. Zapraszano nas wielokrotnie, z inicjatywy Jacka, do udziału w zawodach dziennikarzy „Gazety Poznańskiej”. Gościliśmy we Wronkach wędkarzy z holenderskiego Beverwijk i w rewanżu pojechaliśmy wędkować do Holandii. Świętowaliśmy wspólnie, radośnie imieniny Kolegów, uroczyście kończyliśmy przy stole wigilijnym, kolejne lata działalności Klubu.

Jacek zebrał wiele pucharów i dyplomów za osiągnięcia wędkarskie, a pewnie teraz, po jego odejściu, pani Elżbieta będzie miała dylemat co z nimi zrobić?

Wszystkie spotkania klubowe, wyjazdy, nie mogły się odbyć bez muzyki i śpiewu. Szczególnymi zawodami wędkarskimi były te, rozgrywane co roku w Noc Świętojańską, na jeziorze w Głuchowie. Ciepłe, rozgwieżdżone noce, płonące ognisko, sprzyjały grze Jacka na gitarze, a ja przygrywałem na skrzypcach. Koledzy zamiast łowić ryby śpiewali, a gospodarz jeziora pan ś.p. Zefiryn Chojan, słysząc nasze śpiewanie przychodził z niezapomnianą w smaku „miodówką” i opowiadał nam o czasach przedwojennych, wojennych, snując opowieści, których słuchaliśmy z zapartym tchem.

Kolego Jacku, dziękuję w imieniu koleżeństwa i własnym, że byłeś z nami.

Przechodzisz na drugą stronę życia, gdzie oczekuje na Ciebie już wielu bliskich Tobie, kolegów z Klubu PASKUDA.

Wędkujcie tam razem, wspólnie i radośnie, z poczuciem dobrze spędzonego życia tutaj na tej Ziemi.

Żegnaj Jacku…….