Coraz częściej pytają mnie znajomi, co dzieje się z Arturem Hibnerem? Dlaczego nie pisze już w Gazecie Szamotulskiej? Tym wszystkim, do których informacja opublikowana przez Artura 30 grudnia 2019 r. na portalu Gazety Szamotulskiej nie dotarła, przytaczam. Arturowi gratuluję odwagi życiowej i trochę zazdroszczę, że nie będzie musiał już pisać o pewnych sprawach. Powodzenia, Kolego!

Praca społeczna i zawodowa z dziećmi zaczęła wypełniać coraz większą część mego życia – w placówkach oświatowych, klubie sportowym, świetlicy wiejskiej.
Nawet w życiu prywatnym jestem w tym szczęśliwy – mam piątkę dzieci.
W uśmiechu dziecka znalazłem sens.

Z końcem 2019 roku kończę moją prawie 25-letnią działalność dziennikarską, dziękuję wszystkim.
Od 1 stycznia rozpoczynam pracę jako wychowawca w Placówce Opiekuńczo-Wychowawczej „Nasz Dom” w Chrzypsku Wielkim.
Oczywiście, nie rezygnuję z dotychczasowych różnych form działalności z dziećmi we wronieckiej gminie.

Artur Hibner

Możesz na każde dziecko patrzeć jak na małego Buddę lub mistrza zen,
zesłanego ci osobistego nauczyciela uważności,
którego obecność i działania stanowią gwarancję,
że poruszona zostanie w tobie każda sprężyna,
a każde twoje przekonanie i ograniczenie będzie zakwestionowane,
stwarzając ci nieustanne okazje do odkrywania swoich przywiązań i puszczania ich.

Anthony T. Debenedet, Lawrence J. Cohen