Jak zwykle udajemy, że nie wiemy kto tak naprawdę zbudował piłkarską Amikę… Jakiś czas temu miała we Wronkach miejsce żenująca gala, podczas której wręczono dyplom nawet temu, który z dresów i butów okradał piłkarzy wywożąc sportowe sprzęty w bagażniku na rynek… Ani wtedy, ani teraz nikt nie zająknął się nawet o panu Ryszardzie, który na zlecenie firmowych władz budował klub piłkarski i czego konsekwencje ponosi do dziś! Powie jeden i…a z drugim: „No tak, ale on kupował mecze!” Tak? Czyli przyjąć możemy, że w swoim niewielkim zakładzie rzemieślniczym zarabiał takie krocie, żeby trząść ekstraklasą? Czy naprawdę ktoś tu się na głowy pozamieniał z ogólnie znaną częścią męskiego ciała? Jeśli istotnie dochodziło do kupowania sędziów i zawodników, to ktoś musiał na to wyłożyć pieniądze i nie takie, które zarabia się w warsztacie szklarskim czy u zegarmistrza… Ale dość już o tym, bo w istocie idzie o rzecz o wiele ciekawszą: przedstawianie klubowych dziejów z pominięciem twórcy rzeczywistych sukcesów nie jest niczym innym niż fałszowaniem historii! To tak, jakbyśmy nagle (konkluzja mimowolnie na czasie) postanowili wykreślić z dziejowych kart Bolesława Chrobrego z uwagi na jego małoeuropejską postawę wobec niemieckiego cesarza Henryka 2go… A co tam? A kto nam zabroni? Pan Bóg dał człowiekowi mózg… nie przewidział jednak, że ten tak rzadko będzie z niego korzystał…