Zawsze lubiłam dzielić się swoją wiedzą. Realizowałam się w tym, będąc nauczycielką. Wychodziłam z założenia, że jeżeli już coś wiem, to bardzo chętnie tą wiedzą się podzielę, nie zatrzymam jej dla siebie. Czasem można spotkać takich nauczycieli, którzy mają bardzo rozbudowaną wiedzę, ale nie potrafią przekazać jej dalej.

Czasem też uznają pewne treści za wiedzę tajemną i wcale nie chcą nią się dzielić. Ja nigdy nie miałam z tym problemu i do dziś chętnie dzielę się tym, co wiem. Wspieram, pomagam, przekazuję dalej. Podaję dalej moją wiedzę, podaję dalej moje pomysły. Podaję dalej to wszystko, co umiem. Dzielę się z Wami po to, żeby zmieniać świat. Stąd mój pomysł na „3 minuty Uskrzydlania”, a teraz na książkę, w której dzielę się moimi przemyśleniami.

Aby dobrze zrozumieć ideę „Podaj dalej” warto zacząć od obejrzenia filmu o tym samym tytule (z 2000 r.) Przedstawia on historię Trevora McKinneya, młodego chłopaka, który otrzymał w szkole zadanie domowe. Polegało ono na wymyśleniu pomysłu, który może zmienić świat na lepsze i następnie wprowadzić w życie. Trevor zrealizował zadanie przez inicjatywę „podaj dalej”, która polega na tym, że każda osoba, która otrzyma pomoc, musi zrobić coś dobrego dla trzech innych osób, tworząc w ten sposób łańcuch dobrych uczynków. Jedna osoba pomoże trzem osobom, trzy kolejne osoby pomogą kolejnym trzem osobom (9 osób), one kolejnym trzem osobom (27 osób), one dalszym trzem osobom (to już 81 osób), itd. Trevor rozpoczął tę ideę w swojej klasie, przekazując ją jednemu ze swoich nauczycieli, który z kolei zaczyna ją praktykować w swoim życiu. Wkrótce inicjatywa zaczyna się rozprzestrzeniać po całym mieście, a nawet poza jego granicami.

Idea filmu „Podaj dalej” pokazuje, że każdy z nas może wprowadzić pozytywne zmiany w świecie poprzez swoje działania. Nawet małe gesty i dobre uczynki, które robimy dla innych ludzi, mogą wpłynąć na naszą społeczność i świat jako całość. Film zachęca do pozytywnych działań, abyśmy zawsze mieli w sobie wolę do robienia dobrych rzeczy dla innych i pomagania im w potrzebie, a to przynosi nam o wiele więcej szczęścia i satysfakcji niż tylko dbanie o swoje własne interesy.

Idea „podaj dalej” nie musi wcale dotyczyć rzeczy wielkich. Czasami wystarczy być uprzejmym dla jednej osoby, np. jeżeli jedziesz taksówką i powiesz: „dziękuję bardzo panu, jest pan doskonałym kierowcą, dziękuję, że przewiózł mnie pan dzisiaj przez Warszawę….” Albo jeżeli powiesz do pani w urzędzie: „dziękuję pani bardzo, pani, że tak super mnie pani dziś obsłużyła, jestem niesamowicie wdzięczna”. Na pewno się zdziwi i zobaczysz, co się stanie… A stanie się to, że ona/ on będą mieli lepszy humor. Jeżeli oni będą mieli lepszy nastrój, to być może podają go dalej. Następnego klienta obsłużą z uśmiechem…

W ten sposób można rozprzestrzeniać dobro, bo jeżeli ty się uśmiechniesz do jakiejś osoby i ona to odwzajemni, a później się uśmiechnie do innej osoby… W ten sposób działa „podaj dalej”. I tego Tobie życzę, żeby podawać dobro dalej, podawać miłość, podawać uprzejmość, podawać życzliwość, podawać uśmiech.

Podaj dalej!

Co podasz dalej dzisiaj?