Są takie historie, które na całe życie pozostają w pamięci. Historie, które w głowie ryją trwały ślad. W moim przypadku taką historią jest pożar domu dziecka we Wronkach, który wybuchł w nocy z 17 na 18 grudnia 1984 roku. Chodziłem wtedy do zerówki, miałem zaledwie 6 lat ale doskonale pamiętam tamten poranek.

Mieszkaliśmy wówczas razem z dziadkami. Rano przyszła obudzić nas Babcia. Weszła do pokoju i mówi – Wy śpicie, a tam pali się dom dziecka! Była to jedna z największych – jeśli nie największa – tragedii w powojennej historii miasta. W płomieniach życie straciło ośmioro dzieci i dyrektor domu dziecka. Dzieciaki miały od 3 do 8 lat. To dzień, który nie chce wyjść z głowy!

Po 39 latach od tamtych tragicznych wydarzeń postanowiłem znaleźć jakiś ślad w archiwum Telewizji Poznań. Media w latach 80’ funkcjonowały zupełnie inaczej jak dziś. Nie było tak szybkiego przepływu informacji, nie było nawet łączeń na żywo. Dlatego z samej akcji ratunkowej nie ma ani jednego ujęcia. Cztery miesiące później powstał reportaż pod tytułem „Po pożarze…” To relacja, w której ukazany jest los podopiecznych, którzy trafili między innymi do domu dziecka w Jastrowiu. Mówią o swoich traumatycznych przeżyciach ale także o tym jak bardzo tęsknią za Wronkami. To także relacja z odbudowy wronieckiego domu dziecka.

https://www.facebook.com/bartek.pomianowski/videos/645422964456310