Czas jednak zweryfikował euforię… Po początkowym boomie, nastąpiła proza życia. Do przychodni zapisało się ponad tysiąc osób. Jednak zrobiła się z tego kwadratura koła: żeby przyjąć kolejnego lekarza musiałoby się jeszcze tysiąc dopisać, a żeby się ktoś przeniósł z innych przychodni, musiałby być kolejny lekarz…

Do końca 2021 roku jeszcze wszystko jakoś się toczyło, jednak gdy z przychodni odszedł dr Pawlik (prawdopodobne przeniósł się do konkurencji na dół – do Przychodni  Eskulap, ale póki co jeszcze nie przyjmuje), pacjenci zaczęli narzekać.
W przychodni na piętrze pojawiają się na 2-3 godziny dziennie różni lekarze, nie zaspokaja to jednak potrzeb pacjentów.

Codziennie praktycznie mam jakiś list, SMS, telefon lub inną prośbę o interwencję. Nie jestem cudotwórcą, ale zapytać mogę.

I tak zrobiłam 15 marca 2022 roku. Zadzwoniłam do pani Bożeny Sadowskiej, dyrektor szpitala i zapytałam jak to jest z tymi lekarzami we wronieckiej przychodni, bo mieszkańcy narzekają, że nie ma lekarzy, nie ma pediatry…
Powiem tak: w ostatnim miesiącu tak niemile potraktował mnie jeszcze tylko powiatowy lekarz weterynarii z Szamotuł…

Pani dyrektor w skrócie mówiąc nie miała ochoty zemną rozmawiać, nie dawała mi dojść do słowa. Uważała, że nie wie o co mi chodzi, bo przecież lekarze przyjmują we Wronkach, a ja się po prostu czepiam.
W końcu stanęło na tym, że napiszę maila z zapytaniem.
Nie jestem wrogiem szpitala, chciałam się tylko dowiedzieć jaka jest nadzieja, że to, co jest, zmieni się na lepsze.

Skoro ludzie piszą, że coś jest nie tak, i robi to kilkadziesiąt osób w miesiącu, to chyba faktycznie coś jest nie tak! I nie ma sensu temu zaprzeczać, tylko szukać wyjścia. Albo przychodnię zamknąć, żeby nie robić ludziom nadziei.

Oto kilka ostatnich listów Czytelników do „Wronieckiego Bazaru”: